Karlijn Groet

Karlijn Groet (vrijdag 13 mei 1977) studeerde in 2001 af met haar eigen Engelse poëzie aan de Efa, richting creative writing.
In hetzelfde jaar werd haar dochter Kaja geboren en schreef ze zich in voor de studie Engelse taal en letterkunde, waarvoor ze nu de laatste hand aan haar scriptie legt.
Ze stond met haar Engelse en Nederlandse poezie veelvuldig op podia en publiceerde als dichter bij Eijlders en bij de uitgeverij 'Opwenteling'.
Tegenwoordig geeft ze les op het Montessori Lyceum in Amsterdam.
Daarnaast maakt ze sinds twee jaar liedjes van haar gedichten. Over een paar jaar hoopt ze daarmee de podia te betreden.


Het besef van het goede

Het besef van het goede kwam niet zomaar
Iedereen moest er iets voor laten
Gelovigen dachten dat God met hen sprak
zoals kinderen soms kunnen dromen

Maar Hij trad zelden naar buiten
De waarheid liet dat niet toe
Wij zijn God, die zichzelf onderzoekt-

De priester las voor:

"en waar is het nog goed?
in ons hart
in dat van de ander
in de huid
in het hoofd
erboven
komt het naar ons toe,
als vergeving voor de dood?

Goed bestaat niet! riep iemand
Kwaad, wees de wetenschap
Goed vermomde zich als schaap
en iedereen begon het te tarten,
als kanker

Tussen de landen werd gevuurd
Het regende stenen over en weer
Veel warmte raakte de weg kwijt
Het was, alsof alles voor goed
geweest was

Het besef stierf, niet lang daarna
aan domme gedachten, een gebrek aan lucht
Altijd had het de hoop gekoesterd,
gefluisterd te worden, zonder enig publiek

Het was als een mode voorbij gegaan,
en tussen seizoenen uit winkels gehaald,
Het schudde de kussens van oude dementen
en keek naar de echografie van de foetus.

Het wilde gekend worden, en geliefd
Het scheurde zichzelf de huid van het lijf
om schoner te zijn, van aarde ontdaan

Het besef nam zichzelf mee in het graf
Net zoals het altijd bestaan had
In dood tot leven gebracht

Karlijn Groet